आंब्याचा मोहर काव्य पुष्प-१७५

आंब्याचा मोहर 

आमराईतल्या झाडावरती 

मोहर लागला दिसू 

गंध दरवळे सभोवती 

निवांतपणे सावलीत बसू ||

हिरव्यागार पानांच्या पुढे

मोहराचे झुबके लोंबती 

वाऱ्याच्या संगतीने 

पानं फुलं सळसळती ||

बहरलेल्या पिवळ्या मोहरातून 

इवल्या इवल्या कैऱ्या लगडती 

तोंडाला मग पाणी सुटते 

नकळत हाती दगडं येती||

नेम धरुनी दगड भिरकावतो 

अचूक माराने कैऱ्या पडती 

कोण हायरे तिकडं आवाजाने

घाबरगुंडीने  धांदल उडती||

पटकन कैऱ्या उचलून  

तकाट पळत सुटतो  

चटणीमीठा बरोबर कैऱ्या

मिटक्या मारत खातो||

श्री रविंद्र लटिंगे ओझर्डे वाई काव्य पुष्प-१७५

फोटो सौजन्य श्री दादासाहेब कुदळे व सतिश जगताप सर

यापूर्वीच्या कविता व लेख वाचण्यासाठी खालील ब्लाॅगला भेट द्यावी.

https://raviprema.blogspot.com