गंमत जंमत कविता ८३

गंमत जंमत 

पायवाटेने वनात जाई 

आकाशी दिसले पक्षी 

उंचच उंच  डेरेदार राई 

फांद्यांची जाळीदार नक्षी ||

वाटेतल्या फांदीनं नजर वेधली  

मन बावरलं अल्लड झाले 

फांदीचा मग झुमकूळा केला 

मजे मजेचे झोके घेतले ||

लयबद्ध तरंग अनुभवले 

आयुष्याचे झोके कळले

क्षणभर मन बालक झाले 

पारंब्याच्या झोके आठवले||

आवडत्या ठिकाणी जाणं 

मन मानेल तसं भटकणं 

रमत गमत परिसर बघणं 

निसर्गाचा आनंद घेणं||

श्री रविंद्र लटिंगे ओझर्डे वाई

काव्य पुष्प ८३

यापूर्वीच्या कविता व लेख वाचण्यासाठी खालील ब्लाॅगला भेट द्यावी.htpps://raviprema.blogspot.com